Terug van weg geweest
2020 was een zwaar jaar ups maar ook veel down's ik probeer stap voor stap weer een beetje op te krabbelen maar is allemaal nog niet zo makkelijk als ik had gehoopt, gedacht ik ga het bloggen weer proberen op te pakken meer voor mezelf als voor een ander dit is toch wel een uit laat klep. het verlies van me vader heeft veel veranderd en een hele grote inpakt op me leven je heb vragen die nooit beantwoord zullen worden, je vraagt je af had ik iets kunnen doen? gelukkig ga ik redelijk goed door het rouw proces maar het is nog niet zo makkelijk als mensen denken. ik ben een persoon die snel door wilt pakken. alleen bij een rouw proces zit geen handleiding en dat is soms lastig. de vragen doe ik het goed? stel ik me aan? gaat het wel goed? gaat het te sloom? blijf ik er te lang in hangen? moet ik iets anders doen? kan ik iets anders doen? waarom blijft het zoon pijn doen? ze zeggen dat het met de tijd minder wordt maar we zijn nu bijna een jaar veder en het doet nog net zo pijn ,andere gaan door en zijn het bijna vergeten maar ik loop er elke dag mee ene dag meer als de andere dag , en moet er over blijven praten maar is moeilijk ik wil er niet overnadenken wil die pijn niet meer voelen, elke dag weer lijkt het of ik in een nachtmerrie zit. wanneer stopt die nachtmerrie wanneer kan ik door? wanneer heeft het minder inpakt op me leven? ik maak me veelste druk of ik het wel goed doen maar niemand kan zeggen of een rouw proces wel of niet goed gaat want voor iedereen is, gaat dat anders ik probeer het goed te doen, probeer heel erg aan mezelf te denken maar soms is dat niet zo makkelijk als je jaren alleen aan andere dacht inplaats van jezelf , hoe gaat het met me moeder? hoe gaat met me broertje? hebben hun het zwaarder als ik want me broertje verliest het belangrijkste persoon in zijn dagelijkse leven hun waren elke dag samen heb zoveel respect voor hem hoe hij dit doet en zich zo sterk houdt !!! even genoeg voor vandaag ben snel terug Love jullie!!!!